نكته آموزنده
امام مجتبى (علیه السلام) گاهى مبالغ توجهى پول را، يكجا به مستمندان مى‌بخشيد، به طورى كه مايه شگفت واقع مى‌شد. نكته يك چنين بخشش چشمگير اين است كه حضرت مجتبى (علیه السلام) با اين كار براى هميشه شخص فقير را بى نياز مى‌ساخت و او مى‌توانست با اين مبلغ، تمام احتياجات خود را برطرف نموده و زندگى آبرومندانه‌اى تشكيل بدهد و احياناً سرمايه‌اى براى خود تهيه نمايد. امام روا نمى‌ديد مبلغ ناچيزى كه خرج يك روز فقير را بسختى تامين مى‌كند، به وى داده شود و در نتيجه او ناگزير گردد براى تامين روزى بخور و نميرى، هر روز دست احتياج به سوى اين و آن دراز كند.