خوبه بعضی وقتا بی بهانه بشینیم روبروی همسرمون و…نه اگر خجالتی هستیم بنویسیم…

همسرم

خوشحالم و هزاران بار خدای مهربان را شاکرم که تو را به من هدیه داد

خوشحالم و به خود می بالم که همیشه تو را در کنارم دارم

و چه لذت بخش است دوش به دوش تو قدم زدن

و از آن شیرین تر با تو همکلام شدن

عشق قلب کوچکم را از خود بی خود کرده

چرا که تنها تو را در میان دیگران باور کرده است

گل من کاش زودتر از اینها تو را یافته بودم

زیرا احساس می کنم با عشق تازه متولد شده ام

حال … تو مرا لیلای خویش می پنداری

و من تو را مجنون عشق می نامم

تو مرا برای خود می دانی ، من نیز تو را از برای قلب خود می دانم

و چه زیباست لحظه ی رسیدن به اوج خوشبختی

زمانی که هر دو همدیگر را برای هم می خواهیم

خالصانه و از ته قلبم می گویم که برای من معنای واقعی عشق تویی

….باور کنید راه دوری نمیره …. امتحان کنید.