اهالی رجب
اهالی رجب، مردان و زنان با ایمانی‌اند که آرزویی جز وصال یار ندارند و اشتیاقی غیر از دیدارْ در آن‌ها نیست. ذکرشان اللّه‌، کارشان لِلّه و هدفشان کسب خشنودی پروردگار است. «رجبیّون» قصدی جز رضوان الهی ندارند. بهشتِ آنان توجه محبوب است و دوزخشانْ حرمان یاد او. آن‌گاه که یارشان به اشک شوقی آن‌ها را می‌نوازد، برایشان از آن‌چه در دنیاست بهتر و خوش‌گوارتر است. هر کس توشه‌ای از سفره رجب برمی‌دارد و در خانه تکانی آن، همه می‌کوشند تا غباری بر گرد جان باقی نگذارند.
عقده دل وانما، ماه رجب می‌رسد
هلهله کن عاکفا، ماه طرب می‌رسد
آفتاب رجب، گرمی‌بخش دل‌های اهالی آن است و مهتابشْ نوازش‌دهنده دیدگان نجواکنندگان و ستاره‌های آن، آیات تفکر و تأمل اندیشمندان است.